ხარაგაულის  თეატრის ისტორია

 ხარაგაულის თეატრალური ცხოვრება გასული საუკუნის დამდეგიდან იღებს სათავეს. 1910 წლიდან სპირიდონ კიკნაძის ოჯახის ეზოში იმართებოდა წარმოდგენები, რომლის სულისჩამდგმელებიც შალვა ხარაძე და, შემდეგში ცნობილი ექიმი, ასკალონ ლომსაძე იყვნენ. მათ შემოიკრიბეს ნიჭიერი ახალგაზრდები.
ხარაგაულელთა სპექტაკლებში, მოყვარულ მსახიობებთან ერთად, ხშირად მონაწილეობდნენ ქართული სცენის სახელოვანი მსახიობები: შალვა დადიანი, მარო მდივანი, ვასო ურუშაძე, გრიგოლ ჩარკვიანი, ვასო აბაშიძე.
გამოჩენილი პუბლიცისტი ვლადიმერ მაჭავარიანი თავის მოგონებებში იხსენებს, თუ როგორ თამაშობდნენ დეკანოზის სახლის ეზოში სრულიად ახალგაზრდა ვერიკო ანჯაფარიძე და მიხეილ ჭიაურელი.

პირველი სცენისმოყვარეთა დასი
ხარაგაული 1910 წელი

20-იან წლებში სცენისმოყვარეთა დასის ადგილსამყოფელი რკინიგზელთა კლუბი იყო. დასს ხელმძღვანელობდა კლუბის გამგე ნოე აბაშიძე. 30-40-იან წლებში ხარაგაულში უკვე მუდმივმოქმედი თეატრალური დასი არსებობდა, რომელსაც 1943-47 წლებში სახლმწიფო თეატრის სტატუსი ჰქონდა. სწორედ იქ მიიღეს თეატრალური ნათლობა სახალხო არტისტებმა _ რეჟისორმა იური კაკულიამ და კინორეჟისორმა დევი აბაშიძემ.

1947 წელს, ბევრი სახელმწიფო თეატრის გაუქმებასთან დაკავშირებით, ხარაგაულის თეატრმაც შეწყვიტა არსებობა, თუმცა მოყვარულთა თეატრალური კოლექტივი მაინც მოღვაწეობდა და 1959 წელს ,,სახალხო თეატრის” წოდება მიენიჭა. სახალხო თეატრის პირველი რეჟისორი რესპუბლიკის დამსახურებული არტისტი ოთარ აბაშიძე იყო. მის სახელს დღესაც სიამაყით ატარებს ხარაგაულის სახალხო თეატრი. იგი ამავდროულად შესანიშნავი მსახიობი იყო და მრავალი საინტერესო როლი განასახიერა სცენაზე.
1967 წელს სახალხო თეატრს სათავეში ჩაუდგა ნიჭიერი მსახიობი და რეჟისორი თამაზ კიკნაძე

თამაზ კიკნაძის მოღვაწეობის პერიოდში ბევრი საინტერესო სპექტაკლი დაიდგა ხარაგაულის სცენაზე. მათგან აღსანიშნავია პ. კაკაბაძის ,,კოლმეურნის ქორწინება”, დ.კლდიაშვილის ,,სოლომან მორბელაძე”, რ. ერისთავის ,,ჯერ დაიხოცნენ, მერე იქორწინეს” და სხვა. თეატრს დიდი წარმატება მოუტანა დავით კლდიაშვილის პიესამ ,,დარისპანის გასაჭირი”. (რეჟ. დ. ბოგვერაძე) 1990 წელს გურჯაანში გამართულ საკავშირო თეატრალურ ფესტივალზე სპექტაკლმა ფესტივალის გრან-პრი მოიპოვა. დასი მიწვეული იყო ლატვიის ქალაქ ლიმბაჟში გამართულ თეატრალურ ფესტივალზე. დიდი ტრადიციების მქონეა ხარაგაულის ოთარ აბაშიძის სახელობის სახალხო თეატრი.

სპექტაკლი ,,ჯერ დაიხოცნენ, მერე იქორწინეს”.
რეჟ. თამაზ კიკნაძე 1998 წელი.

2004 წლიდან თეატრის რეჟისორია ირინე ჩხეიძე, მისი რეჟისორობით დაიდგა გ. ლეონიძის ,,ნატვრის ხე”, ო. იოსელიანის ,,ექვსი შინაბერა და ერთი მამაკაცი”, ი. ჭავჭავაძის ნაწარმოებების მიხედვით ,,თანამდევი სული”, ფიროსმანზე შექმნილი ნაწარმოებების მიხედვით ,,... და დროც გაჩერდება...” და სხვა. 2011 წელს განმეორებით დაიდგა ნ. დუმბაძის ,,თეთრი ბაირაღები”( რეჟისორი პ. გოგოლაძე)

გ.ლეონიძე,,ნატვრის ხე”. რეჟ. ი. ჩხეიძე 2004 წელი.

-------------------------------------------------------------------------------------------------- 

ო.იოსელიანი,,ექვსი შინაბერა და ერთი მამაკაცი”. რეჟ. ი. ჩხეიძე 2005 წელი.

-------------------------------------------------------------------------------------------------- 

,,თანამდევისული”,(ილიაჭავჭავაძის ცხოვრებისადა მოღვაწეობის შესახებ.) რეჟ. ი. ჩხეიძე 2007 წელი.

-------------------------------------------------------------------------------------------------- 

სპექტაკლი ,,და დროც გაჩერდება”, (ფიროსმანზე შექმნილი ნაწარმოებების მიხედვით),
რეჟ. ი. ჩხეიძე 2010 წელი.

-------------------------------------------------------------------------------------------------- 

ნოდარ დუმბაძე, ,,თეთრი ბაირაღები”. რეჟ. პაატა გოგოლაძე. 2011 წელი.
ნოდარ დუმბაძე ,,თეთრი ბაირაღები’ რეჟ. პ.გოგოლაძე

-------------------------------------------------------------------------------------------------- 

• საჯარო ინფორმაცია
• კანონმდებლობა
• მოძებნე კანონი
• პროექტები
• შეგვეკითხეთ